شما می توانید در این بخش به مقایسه خلع ید و رفع تصرف عدوانی حقوقی دسترسی داشته باشید
فرق این دو در این است که در خلع ید، خواهان حتما باید مالك باشد، اما در رفع تصرف عدوانی حقروقی، مالکیت خواهان شرط نیست و تنها باید سبق تصرف داشته باشد. بنرابراین اگر خواهان مالك باشد وسبق تصرف نداشته باشد، فقط میتواند دعوی خلع ید طرح کند. اگر خواهان سبق تصرف داشته باشد و مالك
نباشد، فقط میتواند دعوی رفع تصرف عدوانی طرح کند.
اگر خواهان هم مالك باشد و هم سبق تصرف داشته باشد، هر یك از دو دعوی را که بخواهد میتواند طرح کند، لکن تنها یکی از دو دعوی را میتواند طرح کند،
هر دو را با هم نمیتواند طرح کند. دعوی خلع ید یك دعوی ناشی از مالکیت است. یعنی فرع بر مالکیت است. به عبارتی دعاوی کلا بر دو دسته تقسیم میشوند:
1 )دعاوی ناشی از تصرف
2) دعاوی ناشی از مالکیت
هر دعوی حقوقی که طرح گردد، یا منشأ آن تصرف است و یا مالکیت است. اگرر منشأ تصرف باشد، خواهان باید تصرف خود را اثبات کند و اگر مالکیت باشد، خواهان باید مالکیتش را اثبات کند. خلع ید، ناشی از مالکیت است و اگر مالك نباشد، نمیتواند دعوی خلع ید طرح کند. لذا یکی از ارکان دعوی خلع ید،
مالکیت است. رأی وحدت رویه شماره 672 مورخ 1 / 10 / 1383 خلع ید از اموال غیرمنقول فرع « : چنین میگویدخلع ید از اموال غیرمنقول فرع بر مالکیت است. بنابراین طرح دعوی خلع ید از زمین قبل از احراز و اثبات مالکیت قابل استماع نیست»